زبان انگلیسی در مقایسه با دیگر زبان‌های خارجی (ماننده آلمانی، فرانسه یا روسی) زبان پیچیده‌ای نیست اما همچنان نکات گرامری خاصی دارد که حتی زبان‌آموزان فارسی زبان سطح پیشرفته را هم گمراه می‌کند. در این مطلب می‌خواهیم به سه تا از رایج‌ترین این نکات گرامری اشاره کنیم.
استفاده درست از حرف تعریف the
زبان فارسی حرف تعریف معین ندارد. معادل این واژه در انگلیسی واژه the است. بیشتر زبان‌آموزان پیشرفته هم گاهی در استفاده از این حرف تعریف دچار مشکل می‌شوند. به نمونه‌هایی از اشتباهات رایج در این رابطه در اینجا اشاره میکنیم:
1- قاعده کلی استفاده از حرف تعریف the برای معرفه کردن یک اسم است. از این نشانه در صورتی استفاده می‌شود که گوینده جمله مطمئن باشد شنونده می‌داند در مورد چه کس یا چیزی صحبت می‌کند. مثلا تفاوت the boy و a boy در این است که در اولی فرض بر این است که گوینده می‌داند در مورد کدام پسر صحبت میکنیم.
2- در زبان انگلیسی حرف تعریف معمولا تنها برای اسامی عام استفاده می‌شود. اسامی خاص تنها در صورتی حرف تعریف می‌گیرند که این نشانه قسمتی از واژه باشد و در این صورت هم نباید هیچ وقت آن را از واژه جدا کنید. برای مثال در واژه the United States of America حرف تعریف بخشی از نام به حساب می‌آید و قاعده گرامری ندارد (بقیه اسامی کشورها بدون حرف تعریف استفاده می‌شوند). در مورد اسامی عام مفرد، به طور کلی باید حتما از یکی از حروف تعریف معرفه یا نکره برای اسم استفاده کنید. در صورتی که اسم جمع باشد اجباری وجود ندارد.
3- زمانی که یک جمله‌واره صفتی بعد از یک اسم استفاده میکنیم باید آن را معرفه کنیم. مثلا: the man who bought a house. در این موارد استفاده از حرف تعریف نکره (a/an) درست نیست.
4- از حرف تعریف معرفه همچنین برای نشان دادن بی مانند بودن چیزی هم استفاده می‌شود. مثلا برای اشاره به ماه از عبارت the moon استفاده می‌شود. این برای معرفه کردن ماه نیست بلکه نشان می‌دهد که ماه منحصر به فرد است. در صورتی که از a moon استفاده کنیم یعنی داریم به مفهوم فیزیکی ماه اشاره میکنیم (مثلا ماه‌های سیاره‌ای دیگر).
استفاده از ضمیر نامعین مناسب در جمله
ضمایر نامعین کلماتی هستند که برای اشاره به یک گروه از افراد و چیزهایی که هویت آنها مهم نیست مورد استفاده قرار می‌گیرند. در فارسی معادل این کلمات هرکس، هیچ‌کس، همه چیز و … است. در زبان انگلیسی نحوه استفاده از ضمایر نامعین کمی با فارسی متفاوت است و این موضوع زبان‌آموزان را گیج می‌کند. این اتفاق به ویژه در مورد تفاوت دو ضمیر nothing و anything رخ می‌هد.
ضمیر نامعین nothing یک ضمیر منفی است و گذشته از ضمیر بودن یک نشانه منفی‌ساز هم هست. این یعنی وقتی از nothing در جمله استفاده میکنیم به طور ناخودآگاه جمله منفی شده و دیگر نباید از نشانه‌های منفی‌کننده دیگر مانند not در جمله استفاده کرد. از این ضمیر در انگلیسی تنها در جملات منفی استفاده می‌شود و استفاده از آن در جمله سوالی از نظر گرامری درست نیست. در جملات مثبت هم طبیعتا با توجه به منفی‌کننده بودن آن قابل استفاده نخواهد بود.
در طرف مقابل از anything هم می‌توان در جملات منفی استفاده کرد اما این واژه یک نشانه منفی‌ساز نیست، پس باید در زمان استفاده از آن در جمله منفی جمله را با یک نشانه دیگر مانند not منفی کرد. از طرف دیگر از anything می‌تواند در جملات مثبت و سوالی هم استفاده کرد.
اشتباهی که بیشتر فارسی زبانان مرتکب می‌شوند استفاده از nothing در یک جمله سوالی یا همراه یک نشانه منفی‌ساز دیگر است که نادرست است. گاهی هم از anything بدون منفی کردن جمله استفاده می‌کنند که یک جمله مثبت می‌سازد.
استفاده از زمان گرامری درست
زمان‌های گرامری در زبان انگلیسی به طور کلی پیچیده هستند. این پیچیدگی تنها برای فارسی زبان‌ها نیست و برای زبان‌آموزان دیگر نقاط جهان هم یادگیری زمان‌های انگلیسی کمی سخت است. در این بخش به بررسی دوتا از پیچیده‌ترین زمان‌ها در زبان انگلیسی از نظر نحوه استفاده می‌پردازیم.
1- زمان حال کامل استمراری: این زمان ساختار گرامری نسبتا پیچیده‌ای دارد اما معمولا زبان‌آموزان در استفاده درست از آن دچار مشکل می‌شوند. از نظر استفاده زمان حال کامل و حال کامل استمراری تفاوت زیادی ندارد. یعنی می‌توان یک جمله را با یک معنی مشخص با هر دو زمان ساخت. تنها تفاوت در تاکید جمله خواهد بود. در صورت استفاده از زمان حال کامل، تاکید جمله بر روی نتیجه عمل خواهد بود در حالی که در صورت استفاده از حال کامل استمراری تاکید بر روی خود عمل و فرآیند انجام آن خواهد بود. به مثال‌های زیر توجه کنید:
I’ve painted the living room
I’ve been painting the living room
جمله اول و دوم هر دو به یک مفهوم اشاره می‌کنند اما تاکید گوینده در جمله اول روی این موضوع است که دیگر اتاق رنگ شده و این کار به پایان رسیده. اما در جمله دوم تاکید روی فرآیند رنگ کردن اتاق است و گوینده تاکید می‌کند که در این مدت در حال رنگ کردن اتاق بوده.
2– زمان آینده کامل استمراری: این زمان هم از نظر استفاده، و هم از نظر ساختار گرامری یکی از پیچیده‌ترین زمان‌های زبان انگلیسی به شمار می‌رود. استفاده درست از این زمان حتی برای بسیاری از زبان‌آموزان سطوح بالا هم سخت است. کاربر زمان آینده کامل استمراری در حالتی است که شما به نقطه‌ای از زمان در آینده اشاره می‌کنید و تاکید می‌کنید که در این نقطه از زمان شما در حال انجام یک عمل یا در طول یک فرآیند هستید. به مثال زیر توجه کنید:
In three years, he will have been teaching for thirty years.
در این جمله گوینده به نقطه‌ای از زمان در آینده یعنی سه سال آینده اشاره می‌کند و تاکید می‌کند که در آن زمان در حال انجام یک عمل (درس دادن) خواهد بود. این جمله همچنین برخلاف زمان آینده کامل نشان می‌دهد که آن عمل هنوز تمام نشده و ادامه پیدا می‌کند.
جمع‌بندی
برای یادگیری هر زبان باید از یک روند مرحله به مرحله استفاده کنید. یادگیری همزمان همه نکات گرامری و ساختاری زبان به طور همزمان ممکن نیست. سعی کنید ابتدا از پایه‌ای ترین اصول گرامری شروع کنید اما همیشه به یاد داشته باشید که چیزهای بیشتری برای یادگیری وجود دارد.
برچسب ها : تبلیغات
دیدگاهتان را بنویسید